Het dorp en de verte
De straten waren stil en onbesproken
en bomen stonden zwijgend langs de kant.
Wat was er spannend in het achterland
dat er bloot en open lag onafgebroken!
Het land waar ik ontwaakte voor het eerst:
zo werd het door de fotograaf genomen.
De lens vertekende de straat met bomen,
een meisje op haar fiets, de herfst die heerst.
Een ansicht waar veel verte werd gevangen.
De straat waar ik m ’n prille liefde kreeg,
’t was er nog zo onvoorstelbaar ruim en leeg.
Een weg waarop je nog alles kon verlangen;
het einde was omgekeerd een begin
en het meisje ze reed alleen de verte in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten