Voor een prikje

Tussen Noordlaren en Onnen

             

26-10-12

Gisteren mocht je weer een griepprik halen

Een intermezzo in het leven op de oude dag

even gezellig uit omdat je weken niemand zag

en gratis bovendien geen cent hoef je betalen

de jassen uit en de mouwen hoog opgestroopt

loopt bij de gang naar de dokter iedereen te hoop

korte groet, geen spuit breekt, er vloeit geen bloed

het is echt een fluitje en alles gaat zoals het moet.

Vlug naar buiten, mouw omlaag en jas weer aan;

soms blijft een enkeling  wel wat beteuterd staan:

wandelde je daarvoor zo’n eind op dit morgenuur

heen en  weer, maar poldervriendelijk is de natuur.

Geen hinderlijke loopneus meer en niet verkouden;

de zon schijnt in de wolken, laten we ' t zo houden.

©c.u.

timelapsfoto  tussen Onnen en Noordlaren

Tussenuren

23-10-12

Samen op een bankje in het plantsoen.

We hadden een tussenuur; niks te doen.

Er was weer eens een leraar uitgevallen

Wij naar buiten het bos in met zijn allen.

Het was al  herfstig en de zon stond laag;

werd ‘ t met ons nog wat een open vraag.

Een overspannen docent bood perspectief

Met z’n tweeën zaten we daar best wel lief.

Maar als je daar zo zat te zitten wat zei je dan

Je wilde kussen en dat kwam er weer niet van.

Vaak lag het in de liefde anders dan het leek

We repeteerden toen iets van 't schooltoneel

Een regisseur riep dat zij te saggerijnig keek

en naar mij:sigaret weg, en praat niet zo veel.

©c.u

Sporen

21-10-12

De zondagmorgen heeft dovemans oren,

de wijk  slaapt  niemand wordt er wakker.

Gedachten volgen met vertraging sporen;

straks geen loopje naar de Turkse bakker.

Zo’n nacht roept vragen op en ook tegenzin;

de leden van de motorclub reden ‘t water in

en kwamen aan de overkant ronkend boven.

In de masten van een schip aan lager wal

verzamelen voor de reis vogels zonder tal

omdat het zuiden betere tijden zal beloven.

Een witte zwaluw reikt ons het najaar aan.

Het verleden ligt thans dagelijks op de loer.

Er resten slechts wat kruimels op de vloer.

Tijd voor een foto en om even stil te staan.

©c.u.

 een witte zwaluw  in de mast van de Batavia   ( foto R.Uitham)

 

Zaterdagmorgen afwas

20-10-12

De afwas staat mij ongeduldig op te wachten.

Niets kan deze oktoberdag dit leed verzachten.

De lepels vorken messen borden kopjes schalen.

Ga ik direct aan de slag of zal ik nog wat dralen.

Ik lees liever eerst in mijn favoriete ochtendblad

wat Sigmund Freud  met libidineuze driften had,

vervolgens geef ik droge brokken aan de oude kat

pas dan maak ik met afwaswater mijn handen nat.

‘t Milde sop schuimt en streelt mijn knuisten zacht

In mijn manier van werken zit een bepaald systeem

omdat ik eerst het theeservies met de glazen neem.

Voor ‘t  laatst bewaar ik de koekenpan en het bestek.

De vuile treurnis is triest en meer dan ik had verwacht.

Volgende keer wast het bezoek maar af ik lijk wel gek.

©c.u.

Fladderak

In mijn familie hebben  er soms meer last van dichtkriebels. Mijn broer Kees schiet wat dat betreft af en toe uit zijjn slof. 

Doorgaans is hij een fanatiek racefietser en op heel veel dagen in de week jakkert de kerel in vol ornaat op zijn carbonrijwiel hele afstanden door stad en land. Maar soms onder genot van geestrijk vocht borrelen er bij hem ook wel wat poetische  en raadselachtige regels op.

Hij geniet bijvoorbeeld van fladderak een groengeel jenevertje waarin ondermeer wat kaneel is verwerkt.

Dit sprankelende vocht  wordt gemaakt in Groningen bij Hooghoudt en is de rest van  ons vaderland nagenoeg onbekend en onbemind. Bovendien is het meer een borreltje voor oude mannetjes.

Welnu bij mijn broer beginnen de jaren ook te tellen. Enfin kijkt en leest U zelf maar!

Kansrijker

Bij menig jonge vinder,

ontpopte zich een mooie vlinder

zij fladderden en kusten toen

daar in die tuin der lusten

Hij kijkt weer voor zich

en ziet dan het glaasje fladderak        

de fladderakdichter peinst en droomt

als herinneringen zo zoet                   

en zalig niet meer verontrusten 

Missers van toen en nu

drinken het dan

meer op gemak

Zonder Gehakketak

                                                                      

Kees Uitham

(bijgewerkt door cu 5-2-2006)