Een jongensboek

Het verhaal dat ik u hier nu vertel

draait om het geheim dat bestaat

en aan het licht komt veel te laat                                                                                

in ’t leven van Julian en Quentin Bell

Dat bezorgt  vooral Julian  verdriet

die teleurgesteld en ten einde raad

 vrijwillig bij het Spaanse leger gaat

want een soldaat huilt immers niet.

In die oorlog valt voor Julian het doek.

Quentin heeft beloofd ik zal schrijven

als je eerder sterft  jouw  jongensboek.

Die blije tijd van onze jeugd zal zo blijven,

ook al die idealen waarnaar je was op zoek:

Tijd die we samen hadden kan dan beklijven.

Voor een soort buurmeisje van 16 mocht ik een sonnet schrijven met een omarmend rijmschema. Ze moest op school dat gedicht schrijven en kreeg daar een lesuur de tijd en een cijfer voor.
De vraag was of ik dat even kon regelen. "Het moet over een boek gaan', zei ze. Dat had ze maar half gelezen en ik natuurlijk al helemaal niet, maar dat gaf niet meende ze.
Ze kon het gerijm dat ik dan in elkaar knutselde uit het hoofd leren envervolgens in de klas het ding weer na veel gepieker en gepeins aan het proefwerkpapier toevertrouwen en aldus geschiedde.
© c.u.