20-10-12
De afwas staat mij ongeduldig op te wachten.
Niets kan deze oktoberdag dit leed verzachten.
De lepels vorken messen borden kopjes schalen.
Ga ik direct aan de slag of zal ik nog wat dralen.
Ik lees liever eerst in mijn favoriete ochtendblad
wat Sigmund Freud met
libidineuze driften had,
vervolgens geef ik droge brokken aan de oude kat
pas dan maak ik met afwaswater mijn handen nat.
‘t Milde sop schuimt en streelt mijn knuisten zacht
In mijn manier van werken zit een bepaald systeem
omdat ik eerst het theeservies met de glazen neem.
Voor ‘t laatst bewaar
ik de koekenpan en het bestek.
De vuile treurnis is triest en meer dan ik had verwacht.
Volgende keer wast het bezoek maar af ik lijk wel gek.
©c.u.
