dinsdag 8 februari 2011

een lange leegte

huis weg op de hoek van de Hogeweg


Hier stond het huis, de kinderen
kregen er hun eerste levenslicht.
Het pad naar de voordeur wandelt
doelloos door het omgewoelde gras .

Hier was ons huis, met  elk voorjaar
ook toch in bloei, die Gouden regen.
De lucht kan wisselend accenten geven
en brandnetels hebben er het rijk alleen.

Langs een weg die straks meerbaans
voorbij de horizon moet gaan stroken
speelden eens onze kinderen met zand.

‘t Was er pluis want we hadden hier
dat huis  waarnaar we nu als knopen
van afgedankte kleren stil verlangen.

©.c.u.

11 opmerkingen:

Dees zei

Triest maar mooi.....

Anoniem zei

Ziet er hier mooi uit.
Huis weg, VK-blog weg.

Antoinette Duijsters zei

Cor, je bent hier een mooie serie aan het maken.

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

De 'vooruitgang' hou je niet tegen.

Ron Roelandt zei

Vooruitgang is elke keer weer afscheid nemen. Mooi, Cor.

Jan de Stripman zei

Vooruitgang is ook vaak achteruitgang ! Maar wel mooi verwoord, Cor...

Hippocampi zei

nostalgie op een lentedag
mooi

Unknown zei

@Dees:bonjour tristesse;@ Antoinette Duysters; ik beperk me even tot wat gedichten enzo.@ beusekom; voor 99% zeker! @Zelfstandig verslaggever: de achteruitgang en teloorgang kennelijk ook niet.
@Ron:porco dio( denk nou niet dat ik Italiaans ken)@de Stripman: vooruit, achteruit jullie zei de agent tot de menigte

Unknown zei

@Hippocampi: je kruist mijn weemoed in a splt second; jazeker een vleugje lente

Anoniem zei

Prachtig, Cor

bert deben zei

heel mooi (onopvallend niet rijmend) sonnet !