woensdag 23 januari 2013

Vloeistofduplicator



Literaire balans

Vroeger vermenigvuldigde hij z'n verhalen
en gedichten met een vloeistofduplicator
het papier was grijs, paars werden de letters 
de poëzie rook dan naar goedkope alcohol.

Eerder typte hij iets op een Remmington
benutte als verdubbelaar vellen carbon
dat spul waarvan ze thans fietsen maken
die vederlicht aan een pink te tillen zijn.

Later kwam die tijd van de stencilmachine
zo'n ding sloeg op tilt was lastig te bedienen
gedichten vlogen met veel bombarie rond
hipten als kikkers uit de lade naar de grond.

Nu met kopiëren, knippen, plakken heeft hij
het in een wip te pakken; zijn vers plant zich
digitaal en zorgeloos voort doch geen hond
die het herleest of zich er al teveel aan stoort.

©c.u.

7 opmerkingen:

lebonton zei

het risico van 'easy come, easy go' ;-)

Unknown zei

En los van de vergankelijkheid..... zo is het Ton

Glaswerk zei

Zo, die staat als een huis!

Athy zei

Maar wel lezen en altijd met een glimlach, Cor. Die zie jij dan weer niet.

Unknown zei

@Glaswerk; en dan ook nog een glazen huis.......

Unknown zei

@Athy;en die kan van alles betekenen

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

In ieder geval weet je nu wel zeker dat je altijd vindbaar blijft op het internet. Zolang je het zelf niet verwijdert of internet ooit ophoudt te bestaan.