woensdag 10 juli 2013

Een tekenles uit 1956





‘Maak nu’, zei ik,’ een stad
 in de verte, zet bomen
 op de horizon
in een feestelijke wereld.’

 En  Henkie Koetje begon;
kraste zijn schone land
vol  onbeheerste strepen,
wiebelend  op zijn stoel.

Toen  er tussen lucht en grond
 nauwelijks nog onderscheid bestond,
tekende hij vol vuur met waskrijt:
Bomen, huizen en een rokende fabriek.

Zuchtte: ’meester, mijn papieren land
is vol ,wat nu, er is geen ruimte over.’
‘neem dan de achterkant’, zei ik, en kleur,
kleur daar iets van Oostenrijk of Zwitserland.’

©.c.u
( tekeningen van kleine Koetje met z’n wilde kuifje; hij zat toen in de 3e klas; groep 5 zullen we nu zeggen)

1 opmerking:

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Hij tekende op die leeftijd al beter dan ik ooit heb gekund.