de rolrups

 

een buikig rupsje van voornaam fatsoen

kroop wellustig voort in ‘t grazig groen

ze dineerde zich daar kogel dik en rond

dus ze woog al spoedig royaal een pond

Maar eens moe gegeten en gekropen

werd de koolbladridder door verdriet beslopen

ze sprong uit haar harnas oh……. wat schandaal

heus ze zei verdomme in de rupsentaal

ik wil niet langer zo nederig kruipen

laat een ander door ‘t koolbos sluipen

ze probeerde te hollen, lopen en staan

maar toen ze bukte dat ook niet lukte       

besloot ze maar aan de rollebol te gaan

zo knikkerend raakte ze ver van huis

en kwam bij een kolenboer bij gebrek

aan boerenkool dat is echt niet zo gek

om het leven in pikzwart steenkoolgruis