Deze kikker onder het dikke ijs
kreeg nooit z'n verdiende ereprijs
omdat hij wegens een strenge kou
bij de jaarlijkse kikvorsen triatlon
die hij gedoodverfd even winnen zou
opeens niet verder zwemmen kon.
Toen daarbij zijn kikkerlijf bevroor
de kilte gemeen in zijn billen kroop
drong het langzaam wel tot hem door
dat onder nul de afgang hem besloop
Gelukkig stond daar juist een fotograaf
die dacht een ijskikker dat lijkt me gaaf
en met zijn aftandse canon powershot
vereeuwigde hij ‘ t droef trieste kikkerlot.
en de kikker verstijfd in het koele ijs
kwaakte nog rillend:’ ik ben van de wijs,
van m’n leven zal ik zo nooit de finish halen
potverdriejandorie, is me dat toch balen.’
©foto r.u.
©foto r.u.
13 opmerkingen:
Dus met recht een kouwe kikker.
@Glaswerk;dat kun je wel zeggen, je kunt beter diep in de modder wegkruipen
Laat ik nu vijftien minuten geleden langs een Reiger fietsen die een kikker in zijn snavel had! De pootjes spartelden nog.Zouden die in die lange hals op weg naar beneden ook nog gekriebeld hebben. Ik meen altijd iets te voelen wanneer ik per ongeluk, op de fiets, een vlieg ingeslikt heb. Groet!
Je had een goede daad kunnen verrichten door hem onder het ijs vandaan te halen ...
@Athy;misschien is dat een aangename sensatie voor die reiger.
@ZJA:een dooie kikker redden dat is beetje paradoxaal Peterman
Very nice, Froggie on Ice
Leuk gedicht, hoe je van een dode kikker nog wat kunt maken.
Toch ook wel tragisch...
Volgend jaar verwarming in de vijver ?
Mooi man!
Bijzonder foto. Gelezen met een glimlach.
Een kikkersprong zat er niet in
test
gelukt!
soms lijken kikkers dood maar leven nog
(maar nu kom je niet op mijn weblog)
Een reactie posten