Geretoucheerd

Met dit gedicht geef ik je nu een nieuwe jas

voor onze liefde in de najaarsregen

en met de bittere kou een wollen das

de jaren kunnen er dan beter tegen.

Jij was dat meisje van de overkant

zelfbewust jong en nogal bijdehand

zonneklaar dat je er zo mocht wezen

met jou zou ik zeker alles gaan beleven.

Onopgemerkt heb ik je analoog genomen

om later nog eens bij je weg te mogen dromen

doch ik vergat de sterkte van het morgen licht.

Nu ik je geduldig digitaal en eigentijds bewerk

wordt je silhouet oogstrelend zacht en sterk,

hervind ik dat vrolijke hier ben ik dan gezicht.

©c.u.

Vlaflip

 Vlaflip  en Stimp

Er waren van die hoogtijdagen

dat je maar niet te veel moest vragen

van ‘t  eten dat je op tafel vond;

‘t water stond niet altijd in je mond.

Een sliert andijvie, aardappelpuree ,

mosterd en azijn, gebakken spek;

‘t  bakje vlaflip na  viel nog wel mee:

slikken of stikken,  eten zei de gek.

Ons Moeder had ‘t druk en schepte op,

smeet een grote flats voor ieders neus:

stimp stamp eet smakelijk hou je kop.

Met lange tanden, at je had geen keus;

 van liever niet, dat gestimp en gestamp

vonden we unaniem een regelrechte ramp.

©c.u.

ze reed alleen de verte in

                  

                       

Het dorp  en de verte

De straten waren stil en onbesproken

en bomen stonden zwijgend langs de kant.

Wat was er spannend in het achterland

dat er bloot en open lag onafgebroken!

Het land waar ik ontwaakte voor het eerst:

zo werd het door de fotograaf genomen.

De lens vertekende de straat met bomen,

een meisje op haar fiets, de herfst die heerst.

Een ansicht waar veel verte werd gevangen.

De straat waar ik m ’n prille liefde kreeg,

’t was er nog zo onvoorstelbaar ruim en leeg.

Een weg waarop je nog alles kon verlangen;

het einde was omgekeerd een begin

en het meisje ze reed alleen de verte in.

De leegte

De leegte

Een stoel een tafel

Wat papieren

Die als vogels

Rond haar zwieren

Daar zit ze dan…..

Om haar

Is het onbewoond

En afgelegen

Dat schoonheid

Eenzaam was

En bloemen

Vroege wezen

heeft zij

Al vroeg geraden

En begrepen  

©c.u.