Literaire balans
Vroeger vermenigvuldigde hij z'n verhalen
en gedichten met een vloeistofduplicator
het papier was grijs, paars werden de letters
de poëzie rook dan naar goedkope alcohol.
Eerder typte hij iets op een Remmington
benutte als verdubbelaar
vellen carbon
dat spul waarvan ze
thans fietsen maken
die vederlicht aan een pink te tillen zijn.
Later kwam die tijd van de stencilmachine
zo'n ding sloeg op tilt was lastig te bedienen
gedichten vlogen met veel bombarie rond
hipten als kikkers uit de lade naar de grond.
Nu met kopiëren, knippen, plakken heeft hij
het in een wip te pakken; zijn vers plant zich
digitaal en zorgeloos voort doch geen hond
die het herleest of zich er al teveel aan stoort.
©c.u.
