In de knoop

In de knoop

Toen ging ik eens mijn knopen tellen,

hield zij ook van mij was het ja of nee.

Een knoop had vier gaten en soms twee

bij een ja zou ik haar beslist gaan bellen.

Al mijn knopen telde ik klein en groot.

Haar nummer stond wel in mijn klapper,

hopelijk was haar telefoon niet dood,

gaf ze thuis en vroeg ik 't dan dapper .

Elke knoop telde ik van broek of jas.

Zij moest nu al over de zestig wezen

droeg net als ik een bril bij het lezen.

Zij zat toen bij mij in een derde klas.

Ik raakte de kluts kwijt door die knopen:

Nee ja nee maar toch ik bleef hopen.

©c.u.

Ja nee ja

Vandaag telde ik mijn oude knopen

ik had die keurig op een rij gelegd.

Het was af en toe een eindje lopen

niet te tellen aldoor met nee ja nee:

een soort van water dragen naar de zee

tenslotte kwam ik toch bij haar terecht.

©c.u.