Een handje

Een reunie

Toen was daar opeens dat handje

zoekend als ‘t eerste kindertandje.

Jaren vielen weg en alles leek weer

zoals vroeger op ‘t schoolplein was.

Voor hem hurkte dat lekker ding,

niet veranderd in zijn herinnering;

ze waren toch drie decennia ouder

een arm zocht zacht zijn schouder.

het handje dat daar plotseling lag

dat hij later op hun groepsfoto zag.

Ieder lachte er opgewekt tevreden;

haar gezicht ‘t had niet veel geleden.

Op straat, bij de Super of in een band

Hij had ’t overal waar dan ook herkend.

©c.u.