Aan Wilfried. vroeg ik
vandaag:
‘Wat zal ik nu eens voor Lydia
in mijn dagboek gaan noteren;
wat zou je mij daarin
adviseren.’
‘Voor vrouwen, jongen’, zei
hij,
‘maak je maar een mooi
gedicht,
dat ben je aan je stand
verplicht.
‘Wat poëzie aan een vrouw
gewijd,
vervult haar zacht en
onverwacht
met verwarring en
weemoedigheid.’
‘Je kunt ook alles van haar
zeggen:
dat je bijv van bruine ogen
houdt
en waarom deze eerste oktoberdag
zo schitterend kleurt, ze zal het niet
weerleggen, een vrouw, weet je’,zei
hij,‘kan daar niet tegen, een
gedicht,
speciaal voor haar geschreven maakt
haar vaak even sprakeloos verlegen.’
©.c.u.
4 opmerkingen:
sprakeloos ja....
en weemoed, ook...
Lydia is vast blij met zo'n dichter.
@Anne; ja maar dat kan van alles betekenen
@Athy:die ligt altijd op de loer
@ZJA:daar ben ik niet zo zeker van Johan!!!
Een reactie posten