Toch geen sonnet

Wat ik aan je schreef 

en aangetekend in brieven

naar je eiland zou versturen

was  maar een aarzelend begin

en nog voorlopig bovendien

Waren gedichten als op een hoop

geharkte bladeren  in oktober

werd tegen beter weten in

een credo op schuttingen en muren

want misschien kwam je op het vaste land

je kon niet weten daar wel toevallig langs.

Het was zo moet je dat maar zien

gesprokkeld proza voor het vuur

dat kroop waar het niet gaan kon.

                                              ©c.u.

illustratie Wilfried