zaterdag 16 januari 2016

Uit de maat


In het Wapen van Epe leerde ik dus dansen:
achter achter zij- sluit en 2x voor zij- sluit.
Met beide handen pakte ik gretig alle kansen

Onze dansleraar blies hard op zijn fluit,
riep: ‘kom op jongens zoek je meisjes uit.’
Die stonden popelend aan de overkant.

Je sprintte over een spiegelgladde vloer,
het leukste meisje vragen was een toer.
Ik struikelde viel, had altijd trammelant.

Soms had ik een loopneus, was snipverkouden.
Bij de polka was de maat niet meer te houden.
Wie danst er ook met een zakdoek in z’n hand.

Onder de Weense wals vloog ik uit de bocht
toen ik die bruine ogen van dat meisje zocht
Zij zei: ‘het geeft niet hoor’ en lachte charmant.
‘Erge dingen gebeuren op zee niet op het land.’

Met de wisselaftikdans raakten we elkaar kwijt
haren had ik op mijn hoofd en heel veel spijt.
Ik zat als muurbloem boos bij de achterwand;
zij danste met een ander verdomd 't was irritant.

©c.u.

4 opmerkingen:

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Had je wel plezier in het dansen :-)?

Unknown zei

Nou eigenlijk niet Johan, ik had ruzie met de dansleraar, moest van mijn ouders naar dansles

Anoniem zei

Erg leuk! Ik herken mezelf er wel een beetje in.

Unknown zei

Dansen tegen wil en dank burroholanda, zo was het wel een beetje