Posts tonen met het label gesprokkeld proza. Alle posts tonen
Posts tonen met het label gesprokkeld proza. Alle posts tonen

woensdag 9 december 2015

Brocante




Een vuist vol schelpenzand
de geur van golven die verdwenen
wat woorden vluchtig als de wind.

Je wilde niet alleen
horen moest zien voelen vasthouden
het licht stiltes tussen woorden
en zinnen die tintelend
ragfijn vergleden
tussen de vingers van een hand.

De zon mocht later af en toe
nog zo onbekommerd schijnen
een lucht diepblauw als die morgen

De accenten moeten zijn
verschoven de namiddag dat ik je
bij toeval in een kringloop zag.                    ©c.u 09-12-‘15


tekening Hein Dijkman

maandag 19 augustus 2013

Toch geen sonnet








Wat ik aan je schreef 
en aangetekend in brieven

naar je eiland zou versturen
was  maar een aarzelend begin

en nog voorlopig bovendien

Waren gedichten als op een hoop
geharkte bladeren  in oktober

werd tegen beter weten in
een credo op schuttingen en muren
want misschien kwam je op het vaste land
je kon niet weten daar wel toevallig langs.


Het was zo moet je dat maar zien
gesprokkeld proza voor het vuur
dat kroop waar het niet gaan kon.

                                              ©c.u.
illustratie Wilfried