woensdag 13 augustus 2014

Een mens maakt wat mee







Een mens maakt wat mee

In een lange Jumbo winkelstraat ben je met een mandje en een  kartonnen doosje dat er ellendig aan toe is op weg naar de zuivel. Je neus niest. Je  frutselt  met een zakdoek. Er valt 50 eurocent. 
Oprapen is geen optie:  diep buigen en bukken lukt al jaren niet meer, bovendien zijn je armen niet lang genoeg. Mand en doos moeten eerst  neergezet. De kans dat je uit balans raakt is niet gering.  Dus laat liggen dat geld. Maar zo’n muntje kon je daarnet niet vinden toen je een winkelwagen wilde huren. 
Bij kapper B. die in een oogwenk je overtollig witte haar wegknipt en daarvoor twaalf en een halve euro rekent, heb je wisselgeld gehad. Jammer en zonde toch, zo’n muntstuk komt zo vaak van pas.

Gelukkig …tussen de vitrinekasten gaat een deur open. De man die redding  brengt. ‘Wilt U dat voor mij oprapen. Ik ben een beetjes stijf en stram , meneer.’ Dat wil hij! ‘Dank U wel’, zeg je. ‘Dank U wel’, echoot hij en vervolgt zijn weg.

Dan is daar opeens buurtbuurman Joop. Die heeft wel een winkelkar en is net terug van vakantie-weg geweest. Ja het was leuk,  het weer was goed en het eten lekker, maar Mies heeft nu buikgriep: misselijk, koorts overgeven, diarree! Dat moet stoppen.  Hij doet een greep in de vitrine met frisdranken en vruchtensappen. Iets met blauwe bessen, goed spul,  dat helpt en stopt heeft hij gehoord. Of je ook moet. ‘Nee Joop, er valt bij mij niks meer te stoppen.’ En Joop gaat verder op zijn winkeltocht.

Wanneer je even later bij de kassa de opperdoezen, spinazie, kipfilet, olijfolie, croma, melk, croissantjes en nog iets afrekent, zit daar buurmeisje W. Je herkent haar nauwelijks in haar mooie jumbo-outfit, maar ze draagt een naambordje. Het is haar echt. 
De conversatie is beperkt. Ze mag geen lange babbels met klanten. ‘Dag meneer. Dat is dan 15 euro 50.’ ‘Zal ik er  50 cent bij doen?’ ‘Dat is goed. Wilt U het bonnetje?’ ‘Ja ik ben gek op bonnetjes, die spaar ik.’ ‘Prettige dag verder, ’zegt ze. ‘Insgelijks,’ zeg je. Bij de uitgang staan de winkelwagentjes in het gelid. Buiten schijnt de zon en die krijg je voor niks.
©c.u.

3 opmerkingen:

lebonton zei

...bij mij valt niks meer te stoppen....
aj.

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Ik bewaar de bonnetjes ook altijd. Geen idee waarom ...

Athy zei

Pas je die 50 eurocent bij i.p.v. voor morgen te bewaren wanneer je een winkelwagentje nodig hebt. Haha...weer kwijt.