Hete bliksem

een regennat gezicht

Nooit vergeet ik de dag dat ze vluchtig kuste

vroeg of ik stamppot met zoete appels lustte.

Liefde toch gaat bij voorkeur door de maag;

dus zei ik ja met gebakken  speklapjes  graag.

nee mijn herinneringen zeker ze zijn niet vaag

Ze stond in de kou  weggedoken in haar kraag

nat van de regen haar ogen waren hemelsblauw.

Ik zei: jongedame mag ik een frisse zoen van jou.

Ze pakte m’n arm, sleepte me kordaat mee naar huis

zette er een pan vol water op het elektrische fornuis

lachte maak het je makkelijk ga gerust even chillen

dan kan ik intussen  piepers en zoete appelen schillen.

Dat gebedel om een zoen: ik had direct me je te doen.

Jij hebt gewoon erge trek daar wringt bij jou de schoen.

©c.u.
illustratie: Hein Dijkman