Groener dan het land

Groener dan het land

Zij telt ‘t vluchtend zonlicht op de grond,

draait zich om, prevelt toverspreuken,

nestelt in mijn opgetrokken knieën,

luistert ook mijn hand kruipt door het gras

langs haar naar een andere wereld.

Verre ster door afstand overvallen,

van spel tegen de verdrukking in;

het groene onkruid tussen stenen.

Babbelt opgewonden dwaze dingen,

intimiteit door de tijd zo sprekend.

Ogen in het licht van een buitenlamp

dat onzeker  rendez-vous  een zondag;

de mensen van het zevende balkon,

een flat die kantelt in ‘t diepste donker.

.

©c.u.

timelapse foto © r.u.