Meisje van de sneeuw wat zijn je gangen
het wintersprookje van je blozende gezicht
schijnt zo vervuld van schoon verlangen
en vlokken brengen dwarrelend bericht.
meisje deze eeuw doet een paar passen
even terug je leest een ongeschreven brief
het lichte hemelwoord kan zo verrassen
de wereld wordt vandaag heel even lief
gevoelens uit een hinderlaag en ‘t land
wordt toegedekt, auto’s hebben mutsen op
meisje met de sneeuw en zoveel in je hand
als druppels nu straks gaan rikketikken
regenpop
en dan zal geen vogel van je schrikken.
©c.u.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten