Tegenslagen
Van alle plekken
waar ik ooit
uit eigen
werk voorlas zou dit
toch wel de
vreemdste plaats
moeten
worden...... de voorstelling
was gepland in
een leegstaande
plantenkas dat
leek toch pikant.
Rijm, ritme,
alliteratie naast wat
verweesde bloemen
waar vroeger volop
de bonsai
ligustrum, sedum, aloë vera, zamia,
’t citroenboompje
of sterretje van Betlehem groeiden.
Echter het was
er niet warm genoeg.
Wat wil je
ook die laatste weken van december!
Wel stond een
kleine luchtkachel vergeefs
te blazen maar wat heb je aan gedichten
wanneer je
jas aan op houten stoelen
zit te bibberen
van kou en bovendien Poëzie
heeft een eigen houdbaarheidsdatum moet
op juiste
temperatuur onderkoeld worden gebracht.
En ook gedichten
houden niet van harde woorden
en lawaai daarom
zochten wij open podium
in de woonkamer
van een verlaten op afbraak wachtend huis
traden er
voor het voetlicht en versregels
in alle
talen kregen ruimschoots applaus. ©c.u. 11-12-’15
2 opmerkingen:
Toch wel een omgeving waar warme poëzie verwelkomd zou worden.
Dat ben ik helemaal met je eens ZJA eigenlijk vond ik het jammer dat de plantenkasoptreden niet doorging
Een reactie posten