Wandeling
met Cathelijne
Even aan ‘t
Minnewater samen:
in hout geschreven onze namen
de bomen maakten
fluisterwoorden.
en achter ons de acht zaligheden.
Waar
Brussel,Gent of Kortrijk spoorden.
was het geheim
van treingeluiden
die lokkend ver om aandacht streden.
Jij ging noordelijk, ik naar ’t zuiden,
op ritme van een trein, lang alleen;
alles was nog mogelijk naar ’t scheen.
Voorbij zo’n
horizon wist ik jou
want ver in
het allerdiepste blauw
kreeg de hemel er een hemel bij
daar verlangde
jij dan ook naar mij.
2 opmerkingen:
Antwerpen was dichterbij geweest :-).
Samen reizen was leuker geweest??
Maar dan was dit lied niet ontstaan....
Een reactie posten