maandag 28 februari 2011

Dorpsfoto

een bladerweggetje
                                                    



De straten waren stil en onbesproken
en bomen stonden zwijgend langs de kant,
want achter hen begon het wijde land
dat open voor je lag onafgebroken.

het land waar je kon lopen voor het eerst:
ons dorp zo met een camera genomen.
de lens vertekent nog de straat en bomen.
een fietser tegen wind en herfst die heerst.

een ansicht die je nergens meer kan kopen;
een straat waar je het rijk alleen nog kreeg.
je zou er op de klinkers willen lopen.

het was er onvoorstelbaar ruim en leeg,
de hoofdverbinding tussen noord en zuid
en slechts een fietser reed de verte uit

©c.u.



8 opmerkingen:

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Helaas valt de foto weer niet te bewonderen ...

Jan de Stripman zei

Het gedicht is prachtig ! De foto verzinnen we er zelf wel bij...;o)

Hoe gaat het met de knie, Cor...?

Antoinette Duijsters zei

Een mooi gedicht, doet me het verleden denken. Foto helaas niet te zien.
Maar die ronde foto boven in je widgets is heel apart.

Unknown zei

@Zelfstandig journalist Antwerpen;helaas jammer pindakaas(je kan kijken bij het oude vkblog daar staat het ook en wel met foto)
de Stripman;knie is nog steeds heel lastig
@Antoinette:ik heb de foto met selecteren en plakken gedaan vandaar waarschijnlijk( via m'n laptop; de pc ligt op z'n gat en daardoor kan ik niet bij de bestanden

Anoniem zei

prettig leesbaar en vol gekoesterde beelden

Anoniem zei

een gedicht vol weemoed

Ron Roelandt zei

Mooi. Een fietser die de verte uitrijdt, prachtig.

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Inmiddels zie ik de foto nu ook. Sterkte met de knie.