Halleluja |
Hallo kom jij ook van Mars riep zij
en onverwacht was ik niet meer zo
buitengewoon alleen, mocht ik blij
zijn eindelijk een lotgenoot te vinden.
Later bleek dat zij met mij slechts wat
speelde omdat het aardse leven haar
zo onnoemelijk verveelde en daarna
leefde ik weer als voorheen op mijzelf,
mocht mijn geheim met niemand delen.
En toch, zoals ik moesten er anderen zijn
want we waren daar immers met zovelen.
In dat curieuze land waar na onmenselijke
regens, de stenen verspreid lagen over
het vlakke land als tekenen van toevallig
en verstild verdriet van hulpeloze reuzen.
4 opmerkingen:
Dat moet een spannende ontmoeting zijn geweest :-).
Chapeau
Hulpeloze reuzen na een grenzeloze ontmoeting. Mooi gevonden, Cor.
@ZJ Antwerpen; een onthutsende ervaring mag je zeggen
@Paco;met de hoed in de hand komt men door 't ganse land.
@Ron: deerniswekkend ook naar mijn idee
Een reactie posten